dinsdag 31 oktober 2023

U.K. - The Sahara Of Snow (1979)

Live at El Mocambo Club, Toronto, Ontario, Canada June 27, 1978.

U.K. were a British progressive rock supergroup originally active from 1977 to 1980. 
The band was founded by bass guitarist John Wetton and drummer Bill Bruford, formerly the rhythm section of King Crimson. 
The band was rounded out by violinist/keyboardist Eddie Jobson, and guitarist Allan Holdsworth. 
Bruford and Holdsworth left in 1978, and Bruford was replaced by drummer Terry Bozzio. 
Throughout their brief existence, U.K.'s music was characterised by skilled musicianship, jazzy harmonies, close harmony vocals, mixed meters, electric violin solos, and unusually varied synthesiser (Yamaha CS-80) sonorities. 
Relative to specific styles, the band spans various genres ranging from progressive rock to jazz fusion.
This recording comes from the heavily booted Boston 1978 FM radio show featuring the first line-up of the group with Allan Holdsworth (electric guitar) and Bill Bruford (drums). 
The most important tracks are three pieces which were re-worked on the next studio LP, Danger Money: "The Only Thing She Needs," "Carrying No Cross," and "Caesar's Palace Blues." 
Each of these songs contains wildly different group arrangements and is worth hearing in their initial form. 
It is no surprise to identify the jazz elements injected specifically from Bruford and Holdsworth that give each track a noticeable guitar context. 
"The Only Thing She Needs" benefits from Bruford's adept top kit drumming style and a looser tempo. 
"Carrying No Cross" includes a Latin midsection which is quite impressive, while "Caesar's Palace Blues" is more syncopated rhythmically with Holdsworth's leads playing off Jobson's pizzicato violin during the intro. 

"The Sahara of Snow," this recording provides distinct clues as to how close the original quartet was to completing their second album before the band split. 


Track listing

1.  Alaska - 4:11
2.  Time To Kill - 5:39
3.  The Sahara Of Snow Pt. 1 - 5:06
4.  The Sahara Of Snow Pt. 2 - 4:49
5.  Carrying No Cross - 10:35
6.  The Only Thing She Needs - 8:51
7.  Thirty Years - 8:54
8.  In The Dead Of Night - 6:13
9.  By The Light Of Day - 5:59
10.  Presto Vivace & Reprise - 3:23


Companies, etc.
Credits

Notes
Released:  1979
Genre:  Progressive Rock
Length:  1:04:27
Label:  Not On Label (Bootleg)

zaterdag 28 oktober 2023

The Most Secret Method - Get Lovely (1998)

Formed in the middle of the 1990s -- their first gig was at the semi-legendary Black Cat Club in Washington, D.C. in 1996 -- the Most Secret Method represented part of the vanguard that was to represent the new direction that the D.C. scene was moving in as the 21st century approached. 

First initiated by musical musings by former Fine Day member Marc Nelson and Lincoln bassist Johanna Claasen, they would eventually rope in Marc's brother Ryan (formerly of Jury Rig) to round out the three-piece, and in Ryan they would find the graphically oriented presentation that the band would become well known for. 

Their first two recordings, a self-released 7", and a split 10" with the Capitol City Dusters (featuring former Severin frontman Alec Bourgeois) on Superbad and Dischord, were enough -- coupled with amazing gigs and Ryan Nelson's unforgettable poster/flyer drawings that were both intriguing and (sometimes) disturbing -- to secure the band a few tours and a full-length release, Get Lovely, in 1998 on Slowdime. 
After a period of silence from the band in which Claasen focused on standup bass, Ryan Nelson spent time with his new musical mates in Beauty Pill, and Marc Nelson devoted time to acting, Our Success was released as a full-length split release on Bourgeois' SuperBad label and Dischord. 
The band played a farewell show in August of 2002 right where they started, at the Black Cat in D.C.


1.  Suitland High School Theme Song - 2:44
2.  The Real Sex - 3:24
3.  Bronze - 4:41
4.  Saints - 2:49
5.  Old Times - 5:08
6.  Guess The Route - 5:44
7.  Baggage - 3:25
8.  Poor Maryland - 3:29
9.  Hesitation - 6:24
10.  Pulse - 3:32


woensdag 25 oktober 2023

Peter En Zijn Rockets - Singles As and Rarities (3CD) (2004)

Harry Jager, ex medewerker bij Phonogram, nam het initiatief om een triple CD samen te stellen van alle "normale" singles alsmede rariteiten op single gebied, die Phonogram van Peter Koelewijn, al of niet met zijn Rockets, had uitgebracht. De CD werd begin 2004 gereleased door Universal en Harry's firma, Hunter Music, tekende voor de samenstelling, hoes enz.

Jager sprak het project, in de tweede helft van 2003, goed door met Peter Koelewijn. Die had al jaren een paar wensen wat betreft het uitbrengen op CD van diverse tracks, die óf totaal onbekend waren óf zelfs nooit op de markt waren verschenen.

Want toen Peter z'n personal site gestalte aan het geven was, stuitte hij
namenlijk op een paar vreemde zaken. Zo vond hij op de site van de, veel te vroeg overleden, Eindhovenaar Wim v.d. Mark (die een gigantisch archief had opgebouwd met o.a. materiaal van Eindhovense artiesten, dus ook Peter Koelewijn)op de Peter en zijn Rockets plaat "Bonnie Brons" met als B-kant "'t Is over". Het plaatnummer én de maatschappij stonden er bij: DECCA FM 264422, release 1962. Er stond geen hoes bij en toen Koelewijn aan Wim om de plaat vroeg om eventueel zelf het label te scannen, moest die bekennen dat hij die plaat nergens kon vinden. Maar andere vezamelaars óók niet.

De zanger wist uiteraard nog wel dat hij in de jaren zestig "Bonnie Brons"
met z'n band had opgenomen, maar het is hem nooit gelukt om waar dan ook die plaat op de kop te tikken. Nagevraagd kon men bij de vroegere platenmaatschappij ook niet meer dan het plaatnummer vinden. Dus kan het zijn dat de plaat toentertijd wél is aangekondigd, maar nooit is uitgebracht.
Daarom wist Peter natuurlijk metéén, dat dat nummer op deze triple CD moest komen! Trouwens: hij heeft een paar jaar later wel "Bonnie Brons" nog eens opgenomen met het Lowland Trio (zie op de site).

Peter Koelewijn heeft diverse van zijn songs in andere talen opgenomen. Dat is goed te zien opp de site bij de singles. Maar er zijn Engelse opnamen die nooit, waar dan ook, zijn uitgebracht. Dat zijn de Engelse "Conny", "Lonnie", "Angeline" en "Robbie". Die moesten natuurlijk eveneens op deze verzamelaar.
Ook heeft Peter de songs op de LP "Het beste in mij is niet goed genoeg voor jou" laten vertalen en die liedjes als demo's ingezongen.
Dat allemaal in 1978 op verzoek van Freddy Haayen, die toentertijd directeur was van Polydor in de VS. Maar meer dan mooie beloften had die niet in huis. Het hele project is nooit doorgegaan. Dat materiaal is niet voor deze CD gebruikt.

Er is nog overwogen om ook Koelewijn hits als "Alice, who the X is Alice?" (als Gompie) op dit drieluik te zetten, maar daar is van afgestapt. Zo hoorden er, volgens Peter, ook geen platen op die hij in groepsverband heeft gemaakt. Zoals De Praatpalen.

Bij deze trippelaar is een boekje gesloten met daarin bijna alle single-hoezen, een uitgebreide biografie, foto's en jaartallen van releases. Uiteraard heeft men het meeste van de gegevens van Koelewijn's site gehaald.
De CD kwam tot stand in samenwerking met het Nationaal Pop Instituut.


CD1
1.  Kom van Dat Dak Af  (2:45)
2.  Veertig Rovers  (3:02)
3.  Marijke  (2:32)
4.  Laat Me Los  (2:59)
5.  Doe Maar Net Alsof  (2:40)
6.  24000 Kussen  (2:35)
7.  Drink Er een van Mij ( 2:49)
8.  Hasta La Vista  (3:00)
9.  Yeah Man Twist  (2:31)
10.  Doe Caramba de Bossa Nova  (2:23)
11.  Zweer bij de Knop van de Deur  (2:36)
12.  Geloof Maar Dat Ik Ren  (2:24)
13.  Ren Naar Hem  (2:17)
14.  Speel die Dans  (3:26)
15.  In Deze Nacht  (2:58)
16.  Kleine Vlinder  (2:32)
17.  As Tears Go By  (2:44)
18.  It's My Day Today  (2:22)
19.  Down and Out Let  (2:20)
20.  Take Me Or Break Me  (2:13)
21.  Mij Oh Mij  (4:36)
22.  De Wolf  (4:04)
23.  Lonnie  (4:16)
24.  Hela  (4:32)
25.  Angeline  (4:41)

CD2
1.  Robbie  (4:42)
2.  Veronica  (4:29)
3.  Je Wordt Ouder Papa  (3:49)
4.  KL 204 (Als Ik God Was)  (5:07)
5.  Hotel Faro  (4:25)
6.  Bonnie ( 4:34)
7.  Klap Maar in Je Handen [Live]  (5:07)
8.  Kom van Dat Dat Af [Live]  (4:02)
9.  Mij Oh Mij [Live]  (4:40)
10.  Zolong de Motor Loopt  (4:21)
11.  De Tijger  (4:30)
12.  Jojo [Live]  (4:40)
13.  Een Hete Zomer  (4:47)
14.  Ik Weet Dat Ik Je Nu Al Mis  (3:47)
15.  De Sprong in het Duister  (4:28)
16.  De Hond Mist Je  (4:41)
17.  De Loop van een Geweer  (4:28)
18.  Parlez Vous Francais?  (3:50)

CD3
1.  Ich Hab'ne Macke  (2:34)
2.  Klatsch Nur in die Hände  (5:24)
3.  Alle Hände Hoch  (4:17)
4.  Connie  (4:01)
5.  Bonnie Brons  (3:00)
6.  Alleen voor Mieke  (3:30)
7.  Lonnie [English Version]  (4:27)
8.  Angeline [English Version]  (4:46)
9.  Robbie [English Version]  (4:51)
10.  Tout le Monde en Haut, Tout le Monde en Bas  (4:19)
11.  Bonnie [German Version]  (4:48)
12.  Meine Disco Roller Braut  (4:06)
13.  Angeline [German Version] (4:41)
14.  Conny [English Version]  (3:55)
15.  Prima Donna [French Version]  (4:29)
16.  Angeline [French Version]  (4:47)
17.  Robbie [French Version]  (4:45)
18.  Rock Heroes  (5:48)


zaterdag 21 oktober 2023

Gary Brooker - Echoes In The Night (1985)

Gary Brooker MBE (29 May 1945 – 19 February 2022) was an English singer and pianist, and the founder and lead singer of the rock band Procol Harum.
Brooker started a solo career and released his first solo album No More Fear of Flying in 1979.

Echoes in the Night was the album for all those fans who had been waiting eight years for a Procol Harum reunion. 
In addition to Gary Brooker's singing and keyboard work, it featured Procol organist Matthew Fisher, lyricist Keith Reid, and drummer B.J. Wilson
They didn't appear on every track, but when they got together, notably on the title song (which also featured Eric Clapton), "Saw the Fire," and especially the ambitious "Ghost Train," Procol Harum was back. 

Though it is true that there is a lot of Matthew Fisher on this, some lyrics by Keith Reid, and some drums by BJ Wilson, the sound is much less like Procol Harum than on his previous solo albums. Really, "Lead Me to the Water" is Gary's strongest and most Procol-like solo album. "No More Fear of Flying" would come next.

This album and "Prodigal Strangers" (from 1985 and 1991 respectively) sound the most different from the rest of the Procol Harum and Gary Brooker catalog. The slick and synthesized production sounds quite artificial compared to the more natural and organic approach of the rest of the Procol/Brooker musical library. It could be Matthew Fisher who was at fault, since he would have played a big role on both, including in production. Echoes in the Night suffers in that it has very little guitar on it, and maybe only two noticeable solos where you actually are drawn to a guitar being present. BJ's drumming on a few tracks competes with drummers Henry Spinetti, Matt Lettley, and what sounds like drum machines and/or sequencers.

The strongest songs are "Saw the Fire", "Count Me Out", and "Ghost Train". Many of the others are mediocre, though still listenable. Gary's strong voice on even weaker tracks brings them up a bit. I mean, it's so of hard to fault THAT VOICE. It's just too bad that the drums and guitars were not stronger, and the female vocals were gone. That would have helped tremendously. I still don't understand the hoopla over the song "The Long Goodbye". It featured in later live Procol sets, and became the title of the symphonic Procol album, but just seems like a lukewarm and tepid track.

Track listing

1.  Count Me Out - 4:17
2.  Two Fools In Love - 3:56
3.  Echoes In The Night - 4:38
4.  Ghost Train - 4:21
5.  Mr. Blue Day - 3:44
6.  Saw The Fire - 5:15
7.  The Long Goodbye - 3:46
8.  Hear What You're Saying - 5:24
9.  Missing Person - 3:42
10.  Trick Of The Night - 2:45