John The Revelator - Wild Blues (1970)

John the Revelator is een bluesband uit Haarlem, vernoemd naar een a capella uitgevoerde bluestraditional van Son House. In 2013 viert de band het 45-jarig bestaan.

 Tijdens een bezoek aan Londen in 1966 ontmoet bassist/zanger Tom Huissen de Britse bluesmuzikant Peter Green. In 1968 sluit hij zich aan bij John the Revelator, de bluesband van onder meer pianist Charles van den Heuvel en slidegitarist Jos de Wilde, die is geïnspireerd door Peter Greens band Fleetwood Mac.

 De band wint de Loosdrecht Jazz Award en brengt bij Phonogram het eerste album Wild Blues uit.

 Op de plaat staan drie eigen nummers, met naast het titelnummer ook Charlie's Drive-In en No Woman, plus nummers van onder meer Albert King, B.B. King en Elmore James. De bezetting op de plaat bestaat in deze periode naast Van den Heuvel, Huissen en De Wilde uit Frans ten Kleij (gitaar, mondharmonica), Henno van Donselaar (altsaxofoon), Charles van der Steeg (baritonsaxofoon, tenorsaxofoon) en Fred Huissen (drums). Er volgen intensieve tournees door Nederland, België, Duitsland en Zwitserland.

1.   John the Revelator  (0:46)

2.   I Can't Stop Lovin' You  (3:02)

3.   Worried Dreams  (5:41)

4.   Charlie's Drive-In  (1:39)

5.   Talk to Me Baby  (5:01)

6.   Personal Manager  (4:35)

7.   Wild Blues  (1:37)

8.   Bleeding Heart  (4:42)

9.   No Woman  (3:12)

10.   Homework  (3:05)

11.   Yeah  (3:03)

12.   Rockin' Squirrel  (3:34)

13.   One Track Mind  (4:44)

14.   I Can't Stop Lovin' You  (3:22)

15.   Little Red Rooster  (4:17)

16.   Worried Dreams (Domi Overveen)  (4:51)

Label - Decca Records