vrijdag 23 december 2022
Various - 1977 The Year Punk Broke [3CD] (2019)
zaterdag 26 november 2022
Hello - The Best Of & Rarities (1999)
vrijdag 25 november 2022
Various Artists - Fat Music, Volume 1 Fat Music for Fat People (1994)
woensdag 23 november 2022
David Bowie - Christiane F./Baal/Rarities (1995)
zondag 20 november 2022
Queen - The Miracle (Collectors Edition) (2022) [4CD]
https://drive.google.com/file/d/1jb1uajpfIPHSZkEb-eXbQPAtfN9pgo35/view?usp=share_link
woensdag 16 november 2022
Alias Berger - Linke Liedjes (1975)
„Dat plaatje kreeg veel aandacht”, kijkt Van den Berk terug. „Op een maandagmiddag kreeg ik een telefoontje: Rijk de Gooijer was uitgevallen voor ‘Op losse groeven’. Of ik zo snel mogelijk naar Hilversum wilde komen. Voor het eerst kwam ik op tv. Er waren toen maar twee zenders, dus keken zes miljoen mensen.” Ook TopPop wilde Alias Berger – zijn pseudoniem – voor de camera. De Helmonder en zijn manager reisden ’ s middags naar de studio, de opname kwam diezelfde avond op tv.
„Er waren nog maar weinig videorecorders, dus zijn we onderweg bij een frietzaak naar binnen gegaan. ‘Meneer, mogen we hier naar de tv kijken? Hij komt erop’, zei mijn manager. ‘ Ja, dat zeggen ze allemaal meneer’, kregen we als antwoord. Uiteindelijk hebben we daar met een kroket in de hand naar TopPop gekeken.”
Van den Berk had een donkere, warme stem. Tijdens een oriëntatieweek op de Toneelacademie in Maastricht kreeg hij het advies iets met die stem te gaan doen. Zijn muzikale loopbaan kwam op gang nadat manager Leo Lintermans hem in contact bracht met tekstschrijver Toon Jacobs, beter bekend als Toon J. Hij was botersmokkelaar geweest en had ‘verstand van de penoze’. Platenmaatschappij Ariola zag wel brood in de reeks ‘vrolijke gevangenisliederen’, die Toon J. voor de Helmonder schreef. „Ik mocht een hele lp maken.” Van het album ‘Linke liedjes’ gingen volgens Van den Berk ongeveer vijfduizend exemplaren over de toonbank. ’Veenhuizen’ bleef zijn enige hitnotering. De aandacht voor Alias Berger luwde langzaam, enkele singles bij Telstar (het label van Johnny Hoes) ten spijt.
Zijn leven kreeg in 1978 een nieuwe wending, nadat twee jongens bij hem thuis aanbelden met een enquête over het geloof. „Ik had allerlei levensvragen: waar kom ik vandaan, wat is de zin van het leven, wat gebeurt er na de dood? Een van die jongens zat in een bijbeltje te bladeren. Het viel me op dat hij niet zomaar uit zichzelf antwoordde, maar zich baseerde op de basis: de bijbel. Toen de jongens waren vertrokken zei ik letterlijk tegen mijn vrouw: ‘Dit is de waarheid’.” Hij volgde een bijbelschool, ging aan het werk bij een zendingsorganisatie en reageerde in 1983 op een verzoek vanuit België om te komen helpen bij de opbouw van evangelische kerkgenootschappen.
https://drive.google.com/file/d/1RBS8MSIEZ-ZxLl4BH3xu7GyKUPkDlS7O/view?usp=share_link
zondag 13 november 2022
Little Feat - Little Feat Live Hellzapoppin [2022]
zaterdag 6 augustus 2022
Eurythmics - In The Garden (1981)
Ex-geliefden Dave Stewart en Annie Lennox debuteerden in 1981 als Eurythmics met het album In The Garden. Het duo had het jaar ervoor, deel uitmakend van The Tourists, al enkele hits in Engeland gescoord. Toch lukte het met dit album niet om een groot publiek te bereiken.
Achteraf beschouwd had In The Garden een beter lot verdiend want hoewel de plaat nog een beduidend andere Eurythmics laat horen, is dit debuut zeker de moeite waard. De band klonk in 1981 nog afstandelijker, mysterieuzer en Europeser/continentaler – de plaat was opgenomen in de studio’s van de befaamde Duitse producer Conny Plank – dan in de jaren erna.
Het openingstrio van In The Garden overtuigde zonder meer: English Summer was elegant, opzwepend en diep, een intrigerende en koele albumopener die de juiste titel droeg. Met de ruwere, pakkende gitaartrack Belinda had Eurythmics niet misstaan op het toen opkomende label 4AD. Take Me To Your Heart liet ultieme electropop horen: verfijnd, sensueel en smaakvol zwevend over een lekkere baslijn, met een grotere rol voor Lennox’ prachtstem. De novelty-klanken van She’s Invisible Now en het even gejaagde als esoterische Your Time Will Come brachten de toch niet misselijke eerste plaatkant van In The Garden tot een einde.
Net als Your Time Will Come liet Caveman Head hierna een straf tempo en verheven zang horen. Een interessante, zij het niet altijd even overtuigende combinatie. De mooie single Never Gonna Cry Again was ook een exponent van deze stijl maar kon door het wat afstandelijke karakter nog geen potten breken in de hitlijsten. In Nederland bivakkeerde de track vier weken in de tipparade, in de nazomer van 1981.
Eurythmics zocht het experiment wat meer met All The Young (People Of Today), een trage song met meer ruimte voor percussie waarover de meanderende zang van Lennox wist te bedwelmen. Bevreemdende gitaargolven en samples deden de rest. Het huppelende Sing-Sing was hierna een stuk poppier, al zorgde de Franse tekst wel weer voor een artistiek tintje; Stereolab avant la lettre. Afsluiter Revenge leek een wat robuustere versie van Take Me To Your Heart en was zoals wel meer tracks op In The Garden prima genietbaar maar niet memorabel.
Achteraf gezien is In The Garden dus een wat vreemde eend in de bijt in de discografie van Eurythmics. De band moest zijn vorm nog vinden en de enorme potentie van Annie Lennox’ stem bleef in 1981 nog te weinig benut. Ondanks dat verdient dit sfeerrijke en originele album een ruime voldoende en zeker meer aandacht dan het tot dusver gekregen heeft.
zondag 5 juni 2022
Mazarati - Mazarati (1986) (S.E)
The Art Of Noise - Daft As A Brush! (2019)
woensdag 2 maart 2022
Man Parrish - The Best Of Man Parrish (1991)
Parrish is a native New Yorker of Italian descent. He attended the High School for the Performing Arts and the Academy for Dramatic Arts (NYC) as a teenager. He moonlighted as a non singing, onstage "extra" role in several operas at the Metropolitan Opera House in Manhattan.
Parrish left home at the age of 14 and was a member of the extended family that converged nightly at Studio 54. His nickname, Man, first appeared in Andy Warhol's Interview magazine. Andy Warhol gave him the name "Man". His early live shows at Bronx hip-hop clubs were spectacles of lights, glitter, and pyrotechnics, which drew as much from the Warhol mystique as the Cold Crush Brothers.
His first release was "Hip Hop, Be Bop (Don't Stop)" issued in 1982, which has later been featured in the film Shaun of the Dead, the video game Grand Theft Auto: Vice City which sold millions of copies. It was sampled in Sway & King Tech's 1991 song "Follow 4 Now", from their second album, Concrete Jungle. His biggest chart success in the UK was his recording of "Male Stripper" with Man 2 Man, which peaked at No. 4 in the UK Singles Chart.
He eventually signed with Elektra Records via David Bowie's manager Tony DeFries who also managed his music career, but was dropped from the label in 1984, when they decided not to release the album he had recorded for them. Elektra signed him for dance music, his manager wanted him to create pop-rock.
vrijdag 11 februari 2022
The Mick Fleetwood Blues Band Ft. Rick Vito - Blue Again (2008)
- "Red Hot Gal" (Rick Vito) – 5:34
- "Looking for Somebody" (Peter Green) – 5:02
- "Fleetwood Boogie" (Vito) – 5:19
- "Stop Messin' Round" (Clifford Adams, Green) – 3:56
- "Rattlesnake Shake" (Green) – 5:55
- "When We Do the Lucky Devil" (Vito) – 4:38
- "Love That Burns" (Green) – 6:03
- "Medley: Rollin' Man / Bayou Queen" (Green, Vito) – 5:06
- "Black Magic Woman" (Green) – 8:38
- "I Got a Hole in My Shoe" (Vito) – 4:10
- "Shake Your Moneymaker" (Elmore James) – 7:49
- "Albatross" (Green) [studio bonus track recorded in Hawaii] – 3:15
- "Napili Nocturne" (Vito) – 3:38
- "The Supernatural" (Green) – 3:00
- "La Mer d'Amour" (Vito) – 4:20